رتبه بندی معلمان و جبهه گیری های غیرمنصفانه برابر طرحی بزرگ

رسیدگی به معیشت قشر یک میلیونی فرهنگیان که به نوعی ارتباط مستقیم با حدود 40میلیون نفر از جامعه ما را دارند کار بسیار سختی است و هر اقدامی ممکن است تاثیر قابل تاملی در جامعه بگذارد.

به گزارش باشگاه دانشجومعلمان ایران به نقل از پانا؛ به علاوه این اقدام، یا هر اقدام مثبت دیگری که مورد قبول این قشر قرار گیرد می تواند نگرش جامعه و قضاوتهای عمومی نسبت به کل دستگاه آموزش و پرورش را تغییر دهد. 

وزارت آموزش و پرورش سال گذشته تصمیم به اجرای نظام رتبه بندی معلمان گرفت آن هم در شرایطی که کشور عزیزمان به دلیل تحریم های ظالمانه غرب شرایط مناسبی را از لحاظ اقتصادی نداشت. 

این تصمیم مسولان وزارتخانه در همان زمان هم مخالفان و موافقان زیادی را در بین فرهنگیان، کارمندان دیگر وزارتخانه ها داشت اما مسئولین علیرغم این مشکلات، به ارتقای جایگاه این قشر زحمتکش می اندیشیدند و بر تصمیم خود پافشاری کردند تاحدی که دولت اعتبار ویژه ای را برای این بخش در نظر گرفت و بارها و بارها به فاصله دریافتی فرهنگیان با دیگر کارمندان اذعان نمود. 

این کار در حالی رخ داد که وزرای پیشین در شرایطی بسیار مطلوبتر از این زمان حتی آن را مطرح نکرده بودند چه برسد به آنکه بخواهند اجرایی کنند.

به هر حال نظام رتبه بندی معلمان با هر سختی و مشکلی که بود اجرا شد و انتقاداتی را هم در ارتباط با نحوه اجرای آن  در پی داشت که کاملا بدیهی ارزیابی می شود . 

وزارت آموزش و پرورش در دولت تدبیر و امید با اجرایی کردن این طرح حتی با همین شرایط موجود هم، دست به کاربزرگی زد و در این راه دولت هم حمایت همه جانبه ای داشت و اکنون باید کمی صبر کرد و دید که این طرح که به گفته مسولان وزارتخانه مرحله اول ارتقای جایگاه معیشتی فرهنگیان و نظام جامع رفع تبعیض دریافتی بین معلمان و دیگر کارمندان است به کجا می انجامد. 

برخی رسانه ها که به دنبال تخریب دولت هستند و در این راه از هیچ اغماضی فروگذار نیستند و به اشکال گوناگون همه زحمات را به یکباره زیر سوال می برند با دست آویز قرار دادن برخی اعتراضات درون خانوادگی معلمان، آن را به بیرقی برای انتقاد از عملکرد دولت در این برهه حساس تبدیل کرده و کار بزرگی که به لطف خدا صورت گرفته را ناچیزجلوه می دهند. 

-  سوال اصلی و مهم این است که دوستان منتقد این طرح و یا برخی افراد که به نوع صدور احکام ایراد می گیرند چرا در دولت قبل که شرایط بهتر بود هیچ تلاشی برای رفع مشکلات معیشتی این قشر صورت ندادند؟ 

- چرا وقتی هنوز، کاری تازه آغاز شده قبل از ارزیابی نتیجه آن، انتقاد صورت می گیرد؟ 

- چرا حکمی که برای بیش از 70 درصد معلمان صادر شده را نمی بینند و فقط نیمه خالی لیوان را مورد قضاوت قرار می دهند؟

- چرا زمان نمی دهند تا این کار بزرگ که بالاخره بعد از 37 سال انجام شده به نتیجه برسد؟ 

- چرا دیگر کارهای مثبت وزارتخانه مانند تسهیلات بانک سرمایه و تسهیلات بانک ملی به فرهنگیان، کارت رفاهی رمضان ، ارتقای جایگاه معلمان در امور درمانی و خدماتی،جلب مشارکتهای مردمی و اداره مدارس در این شرایط سخت مالی را نمی بینند و فقط می خواهند وزیری را که به تایید بسیاری از وزرای دولتهای قبل، از بدنه آموزش و پرورش است و در حسن خلق، اخلاق مداری و کارشناس بودن او تردیدی نیست، ضربه بزنند و از این طریق بخواهند دولت را زیر سوال ببرند؟ 

و سوالات دیگری که در این مجال نمی گنجد.... 

به هر حال امیدواریم دوستان منتقد، منصفانه شرایط امروز را با شرایط دیروز مقایسه کنند و برای کمک به این قشر میلیونی به جای ایرادگیری های ریز و درشت، راهکارهایی برای رسیدن به تحولاتی جدید را ارایه کنند که قدم اول آن به لطف خدا برداشته شده است.

نکته پایانی و قابل تامل در یک جمله این است که اجرای طرح رتبه بندی معلمان در همین مرحله هم کاری بزرگ محسوب می شود ضمن اینکه ما در ابتدای هموار کردن جاده ناهمواری هستیم که سالهاست پردست انداز باقی مانده است.