«سوءاستفاده مالی نهادی در کنار آموزش و پرورش» از عجایب روزگار است

حجت‌الاسلام والمسلمین پناهیان گفت: آموزش و پرورشی که در دبستان کودک را به علم علاقه‌مند نکند و در دبیرستان به زور نمره و حضور و غیاب، دانش‌آموز را به مدرسه بکشاند باید اعلام ورشکستگی کند.

به گزارش باشگاه دانشجومعلمان ایران به نقل از فارس؛ حجت‌الاسلام والمسلمین پناهیان در مراسم جشنی که به مناسبت عید غدیرخم در ساختمان شهید رجایی وزارت آموزش و پرورش برگزار شد، با تأکید بر اهمیت وزارت آموزش و پرورش و اظهار رضایت از حضور در جمع متولیان تعلیم و تربیت و اعضای ستادی این وزارتخانه اظهار داشت: وزارت آموزش و پرورش سالم‌ترین وزارتخانه کشور است که به نظر بنده که هر سال ورودی‌های دانشگاه را رصد می‌کنم، خروجی‌های آموزش و پرورش متدین‌تر از پیش هستند ولی انتظار ما از آموزش و پرورش بیشتر از این مقدار است.

وی افزود: مسئله اصلی جامعه، آموزش و پرورش است و من در هیچ سخنرانی نیست که از آموزش و پرورش انتقاد نکنم و در این زمینه تفاوتی بین دولت‌ها نیست و نگاهم به این مسئله، سیاسی نیست بلکه به دلیل اهمیت بسیار زیاد تعلیم و تربیت، اهمیت دادن به این موضوع دغدغه من است.

حجت‌الاسلام والمسلمین پناهیان با تأکید بر اینکه دلسوزترین فرهیختگان در وزارت آموزش و پرورش حضور دارند، ادامه داد: یکی از خصوصیات کار فرهنگی در آموزش و پرورش، این است که منفعت مادی چندانی در آن وجود ندارد البته از عجایب روزگار این است که نهادی مالی در کنار آموزش و پرورش فعالیت کند که در آن سوءاستفاده مالی صورت بگیرد.

این استاد حوزه و دانشگاه با بیان این مسئله که برخی افراد مدرسه‌سازی را صنعت مدرسه‌سازی کرده‌اند، بیان داشت: هرچند اگر سرمایه‌ای کردن هم خروجی خوبی داشته باشد، مسئله بدی نیست.

وی توضیح داد: نهاد تعلیم و تربیت، یک نهاد انسانی است که از سایر نهادهای فرهنگی مهم‌تر است و التهاب و تنش نیز در آن کمتر اتفاق می‌افتد. آموزش و پرورش از ارشاد و صدا و سیما با آن عرض و طول و سر و صدایشان مؤثرتر است حتی تأثیر پدر و مادر نیز از تأثیر آموزش و پرورش کمتر است، اما در این نهاد مهم، همایش‌های سالیانه برای ارتقای روش، محتوا و اهداف که باید پر سر و صدا و جدی باشد، برگزار نمی‌شود.

حجت‌الاسلام و المسلمین پناهیان با اشاره به اینکه یکی از اهداف مهم دشمن، تصرف آموزش و پرورش و ذهن و مغز جوانان است، گفت: اگر مغزهای جوانان ما فعال شود، دنیا را تصرف می کند اما آموزش و پرورش با تمرکز بر حافظه و کنار گذاشتنِ پرورش هوش هیجانی، مهار کننده مغزها شده است در حالی که روش‌های تربیتی در غرب به آنچه اسلام می‌خواهد نزدیک‌تر است.

این استاد حوزه و دانشگاه، ریشه معضلات اجتماعی چون طلاق را در آموزش و پرورش دانست و توضیح داد: تربیت هفت ساله اول کودکان در مدارس که در سنین پیش از 14 سالگی است، بسیار مهم است و شخصیت اصلی کودکان در آن دوره شکل می‌گیرد. در این سنین کودک باید ادب شود؛ البته معنای ادب، وسیع است و این مطلب لزوما به معنای معتقد کردن کودکان نیست.

وی در ادامه بیان اهمیت این سن، افزود: برخی از دغدغه داران تعلیم و تربیت ترجیح می دهند مدرسه راهنمایی یا دبیرستان تاسیس کنند اما تاسیس مدارس ابتدایی از درجه اهمیت بیشتری برخوردار است. زیرا بنیان شخصیت در آن دوره شکل می گیرد و در 4 سال اول این سنین امتحان گرفتن و نمره دادن، مخرب شخصیت کودک است.

حجت‌الاسلام والمسلمین پناهیان با تقدیر از طرح حکیمانه 6 ساله کردن دوره ابتدایی، ادامه داد: آموزش و پرورشی که در دبستان کودک را به علم علاقه‌مند نکند و در دبیرستان به زور نمره و حضور و غیاب، دانش‌آموز را به مدرسه بکشاند باید اعلام ورشکستگی کند.

این استاد حوزه و دانشگاه تصریح کرد: ما گروهی تشکیل دادیم و برخی مقاله‌های مهم ساحت تعلیم و تربیت را به مترجمان دادیم؛ شخصا از اینکه مقالات به این مهمی تا کنون ترجمه نشده است، متعجب شدم. در این زمینه سؤال کردم و به من گفتند که دست‌هایی در کار است که نمی گذارند برخی از این مقالات مهم در این بخش ترجمه شود و در اختیار قرار گیرد.

وی با بیان اینکه احکام خانواده باید اسلامی باشد اما استفاده از تجربیات بین‌المللی در خصوص تعلیم و تربیت کودکان مفید است، بیان داشت: در هفت سال اول نیازی نیست که به دیندار کردن کودک اجبار داشته باشیم بلکه ادب کردن مهم است که مانعی هم ندارد تجربه‌های بشری و نُرم‌های بین المللی را در این زمینه بپذیریم.

حجت‌الاسلام و المسلمین پناهیان به طرحی خارج از آموزش و پرورش که خروجی‌های خوبی داشت اشاره کرد و گفت: این طرح که در مشهد انجام می‌شد در مدرسه نبود اما پرورش شخصیت با برنامه انجام می‌شد و استقبال خوبی هم از آن صورت گرفته بود اما آموزش و پرورش جلوی آن را گرفت.

استاد حوزه و دانشگاه، رسالت مهم دیگر آموزش و پرورش در هفت سال اول تربیت را مشاور خانواده بودن دانست و افزود: اگر مشاور قوی در دوران ابتدایی در مدارس وجود نداشته باشد، نشان‌دهنده آن است که این آموزش و پرورش مدبرانه و منطقی اداره نمی شود. در مقطع ابتدایی نقش مشاور از معلم تربیتی هم مهم‌تر است.

وی ادامه داد: اولین مدرسه‌ای که بنده تأسیس کردم یک دبستان در قم در زمان جنگ بود و بر اساس تجربه شخصی و مطالعات می‌گویم که دوران ابتدایی مهم ترین دوران تربیت دانش‌آموز است؛ در این دوران است که می‌توانیم هوش هیجانی را پرورش دهیم و قدرت خودداری و شخصیت کودک را شکل دهیم.