درد دل‌های یک معلم حق‌التدریس

خانم معلم می‌گوید: بنده ۱۰ سال سابقه کار دارم ولی نگرانم که سال آینده بگویند که شما را نمی‌خواهیم اما به جز معلمی، کار دیگری نمی‌توانم انجام دهم چرا که من در کنار دانش‌آموزانم زنده هستم.

به گزارش باشگاه دانشجومعلمان ایران به نقل از فارس؛  روایت سوم دبستان نوربخش استان یزد به وضعیت معلمان اختصاص دارد.

در بین کادر معلمان این مدرسه، معلمان رسمی و حق‌التدریس حضور دارند؛ این معلمان همه تلاش می‌کنند تا دانش‌آموزان از چشمه علم و دانش‌ بهره‌مند سازند و افراد مفیدی برای کشورشان شوند.

آنچه مسلم است رضایت شغلی معلم در عملکرد او بسیار موثر است؛ اما اینجا معلم حق‌التدریس به رغم تأخیر طولانی مدت در پرداخت حقوقش و دلنگرانی امنیت شغلی، باز هم با عشق و علاقه در کلاس درس حضور می‌یابد و به دانش‌آموزان علم می‌آموزد.

یکی از این معلمان، راضیه دهقان است؛ او می‌گوید: از مربیان پیش‌دبستانی هستم که اکنون به صورت حق‌التدریس فعالیت می‌کنم.

وی با بیان اینکه 10 سال سابقه کار دارم، ادامه می‌دهد: همیشه می‌گویند ما کارایی خیلی خوبی نداریم و به همین دلیل اجازه استخدام ما را نمی‌دهند؛ واقعا تاکنون چه کسی ما را سنجیده است.

دهقان با اشاره به اینکه دو لیسانش روانشناسی و مشاوره دارد، اضافه می‌کند: در حال حاضر به صورت تمام وقت در دبستان حضور دارم و مطالعات اجتماعی، علوم و هدیه‌های آسمان درس می‌دهم.

وی درباره حقوقش می‌گوید: بعد از 6 ماه در اسفند ماه حقوق ما را ریختند که به طور میانگین ماهی 700 هزار تومان است که البته بنده هر روز در مدرسه حضور دارم.

این خانم، نگران آینده شغلی‌اش است و می‌افزاید: بنده 10 سال سابقه کار دارم ولی نگرانم که سال آینده بگویند که شما را نمی‌خواهیم اما به جز معلمی، کار دیگری نمی‌توانم انجام دهم چرا که من در کنار دانش‌آموزانم زنده هستم.