روزی که «علیرضا»ی ۸ ساله از مدرسه به خانه نیامد

درست ۳۰ سال پیش بود؛ زنگ مدرسه که به صدا درآمد، علیرضای ۸ ساله مانند هر روز کیفش را برداشت و به سمت خانه حرکت کرد. شوق رسیدن به خانه را داشت اما نمی‌دانست حادثه‌ای تلخ در انتظارش است.

مدرسه نوربخش استان یزد، روایات متعددی دارد و روایت دوم به پدر و پسری اختصاص دارد.

حاج حسین جعفری متولد اول فروردین 1324 بوده و 5 دختر و یک پسر دارد؛ البته حاج‌ حسین یک پسر دیگر نیز داشت؛ علیرضا پسر 8 ساله او در سال 1364 زمانی که از مدرسه به خانه بر می‌گشت دچار حادثه شد و پدر و مادرش را تنها گذاشت.

چند سال بعد، حاج حسین به مدرسه‌ای که پسرش در آنجا درس خوانده بود، رفت و دو کلاس به مدرسه اضافه کرد ضمن اینکه مدرسه را نیز گازکشی کرده و شوفاژ کارگذاشت.

حسین جعفری به خبرنگار آموزش و پرورش فارس می‌گوید: سال 1364 بود؛ وقتی علیرضا داشت از مدرسه به خانه می‌آمد، حادثه تلخی برایش رخ داد.

وی ادامه می‌دهد: یکی از همسایه‌های ما در حال خانه‌سازی بود و درست در لحظه‌ای که علیرضا در حال عبور از کوچه بود، بالابری که مصالح ساختمانی روی آن بود، دچار مشکل شد و مصالح روی علیرضا ریخت و پسرم همانجا در دم فوت کرد.

جعفری اضافه می‌کند: حادثه دردناکی بود که قلب من و همسرم را به شدت به درد آورد؛ آن زمان تصمیم گرفتم برای قبرستان نجف آباد که فرزندم در آنجا دفن شده بود، یک سالن بسازم.

وی ادامه می‌افزاید: چند وقت بعد آقای رهنما مدیر مدرسه نوربخش که فرزندم در آنجا درس می‌خواند، گفت «مدرسه ما کلاس کم دارد، بیایید و به یاد علیرضا دو کلاس برای مدرسه بسازید» و من نیز پذیرفتم.

جعفری می‌گوید: چند سال بعد دیدم که مدرسه بخاری نفتی چکه‌ای دارد، تصمیم گرفتم برای همه کلاس‌ها شوفاژ کار بگذارم و نمازخانه‌ای هم برایشان درست کردم.

وی ادامه می‌دهد: هنوز هم به مدرسه سر می‌زنم و اگر کاری باشد انجام می‌دهم.

کلاس درسی که حاج‌ حسین به یاد پسرش ساخته است.

اردیبهشت امسال و در مراسم تجلیل از خیرین مدرسه‌ساز،‌ کادر مدرسه و دانش‌آموزان مدرسه نوربخش از حاج حسین تجلیل کردند.