خاطرات آموزگار نهضت/مادری که می خواست نوشتن˝شهید˝را یاد بگیرد

مربی سوادآموزی شهرستان شبستر گفت:شیرین ترین خاطره ای که در ذهنم مانده وهیچ وقت از یادم نمی رود مادری بود که در کلاسها ثبت نام کرد واز بدو ورود به کلاس از من سوال نمود ˝ شهید˝ را چگونه می نویسند.

به گزارش باشگاه دانشجومعلمان ایران به نقل از پانا؛ معصومه آقازاده، به مناسبت هفت دی سالروز فرمان امام خمینی (ره)مبنی بر تشکیل نهضت سواد آموزی، بعنوان  یکی از پیشکسوتان اداره نهضت سواد آموزی شهرستان شبستر تجربیات  و خاطرات دوران مربیگری خود در نهضت را بیان کرد.

مصاحبه کامل او به شرح زیر است:

خودتان را معرفی نمائید؟

باسلام ودرود به ارواح طیبه شهدا وامام شهداوعرض تبریک به مناسبت  هفت دی سالروز صدورفرمان تاریخی رهبر کبیر وبنیان گذار جمهوری اسلامی ایران امام خمینی مبنی برتشکیل نهضت سواد آموزی ، بنده معصومه آقازاده شبستری شاغل در آموزش وپرورش شبسترمی باشم.

از چه سالی و چند سال در نهضت سواد آموزی فعالیت داشتید ؟

از سال 1359تا سال 1366در نهضت سواد آموزی که آن زمان نهضت سوادآموزی جدا از آموزش وپرورش بود در روستا های مختلف شهرستان شبستر به عنوان آموزشیار خدمت می کردم .

چه مسئولیتهای در نهضت سواد آموزی داشتید ؟ 

آموزشیار و راهنمای تعلیماتی بودم. 

آیا به نظر شما نهضت سواد آموزی از بدو تأسیس در باسوادکردن ودر کاهش بیسوادی موفق بوده است ؟ 

بلی البته که موفق بوده با توجه به اینکه نهضت سواد آموزی از همان اول با فرمان امام خمینی وبه عنوان یک امر عبادی تلقی می شد وهم مردم وهمچنین دست اندرکاران نهضت سواد آموزی با عشق علاقه وبدون هیچ چشم داشتی در امر باسواد کردن وریشه کنی بیسوادی همت نمودند والان آمار بیسوادی بعد از انقلاب وتشکیل نهضت سوادآموزی که می بینیم در پائین ترین سطح نشان از موفقیت این امر می باشد. 

ثبت نام چگونه بود؟ 

در آن زمان باتوجه به اینکه آمار بیسوادان زیاد بود ما مجبور به خانه به خانه گشتن نبودیم با بلندگوی مساجد اعلام می کردند وبا توجه به اینکه اکثراً کشاورز بودند بیشتر عصر ها می آمدندوآن هم در روز وساعت مشخص می آمدند تا از کار کشاورزی نیز عقب نمانند .

در کجاها تدریس کردید ؟ 

بیشتر در روستاها مانند روستای دیزلر وشندآباد آن زمان هنوز شهر نشده بود،روستاهای ملک زاده ، نعمت الله وامیر زکریا وچند روستای دیگر.

کوچکترین و بزرگترین فردی که خواندن ونوشتن را یادش دادید چند سال داشت نامشان را به خاطر دارید ؟

کوچکترین فرد در حدود 7سال وبزرگترین نیز 65سال داشت که متأسفانه نامشان را به خاطر ندارم . 

تاکنون دانش آموزی که بعد از چند سال که برایش خواند ونوشتن یاد دادید با شما برخورد ویا تماسی داشتید ؟ 

با توجه به اینکه در روستا ها تدریس می کردم ویا ساکن وصاحب خانه بودند گاهاً می بینم.

شیرین ترین وتلخ ترین خاطره از آن زمان چه بود ؟ 

شیرین ترین خاطره ای که در ذهنم مانده وهیچ وقت از یادم نمی رود مادری بود که در کلاسها ثبت نام نمود واز بدوورود به کلاس از من سوال نمود شهید را چگونه می نویسند گفتم اول حروف الف با را یادبگیر به آنهم می رسیم اصرار کرد وگفت می خواهم اول این کلمه را یاد بگیرم از اصرارش فهمیدم حتماً مادر شهید است گفتم مادر شهید هستی گفت آری فرزندم شهید شده وبرایش نوشتن کلمه شهید را یادش دادم . 

وی ادامه داد:همه روزهای آن دوران خاطراتش شیرین برایم زنده است چون می دیدم خیلی ها می توانستند هم قرآن بخواند وهم مطالبی را خودشان بنویسند وبا آن همه کار طاقت فرسای کشاورزی باعلاقه می آیند وسواد یاد می گیرند برایم هم جالب وهم شیرین بود ومزه تلخی را حس نمی کردم. 

مایل هستید بازهم در نهضت دوباره فعالیت کنید ؟

اگر دوباره به گذشته برمی گشتم ومی خواستم کارم را انتخاب نمایم کار را از نهضت شروع می کردم وتجربه های از آن زمان کسب نمودم که از جاهای دیگر برایم امکان نداشت .

چه توصیه ای برای فعالان نهضت سواد آموزی وآموزش دهندگان وسوادآموزان دارید ؟

سوادآموزان باید بدانند که بیسوادی آفت همه جوامع بشری است همانطور که فرد نابینا برای رسیدن به هدف از فرد بینا سؤال می کند فرد بیسواد نیز برای رسیدن به مقصد از فرد دیگر هرچند سوادکمی هم داشته باشد سوال میکند وفعالان سواد آموزی نیز بدانند برای زدودن جهل وبی سوادی مسئولیت سنگین وبزرگی بردوش دارند وهردو گروه می توانند بر توکل به خدا موفق باشند.